چه نان هایی رژیمی هستند؟ + نان رژیمی مناسب کدام است؟

کدام نان ها رژیمی هستند؟

وقتی صحبت از غذا یا نان‌ رژیمی می‌شود، می‌توان دو مفهوم مختلف از واژه رژیمی برداشت کرد:

اول اینکه فرمولاسیون طراحی و تولید نان به‌گونه‌ای باشد که این ماده غذایی برای رژیم های لاغری و یا بیماری‌های خاصی توصیه شود؛ مثلا افرادی که به پروتئین موجود در گندم حساسیت دارند و با خوردن نان‌های تهیه‌ شده با آرد گندم دچار التهاب مزمن می‌شوند، می‌توانند از نان‌های پخته‌شده با آرد ذرت استفاده کنند.

دومین مفهومی که در واقع، رایج‌ترین نگاه به کلمه رژیمی هم هست، مربوط به نان‌هایی است که ترکیبات‌اش محتوای کالری کمتری نسبت به سایر نان‌ها داشته و می‌تواند تغییراتی در کاهش وزن، قند و چربی خون افراد به وجود آورد.

گفتگوی ما با دکتر تیرنگ نیستانی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی، درباره نان‌های رژیمی و اما و اگرهای مربوط به آنها می‌تواند اطلاعات مفیدی در این خصوص در اختیارتان بگذارد.

آقای دکتر! ادعاهای زیادی درباره تاثیر مصرف نان جو در کاهش وزن وجود دارد. آیا فردی که تصمیم به لاغر شدن دارد، می‌تواند نان جو را جایگزین نان‌های معمولی در رژیم غذایی‌اش کند؟

آرد جوی به کار رفته در نان‌های جویی که به طور عادی در نانوایی‌های ما تهیه و عرضه می‌شوند، تقریبا کمتر از 10 درصد حجم آرد موجود در نان است. این روزها دیگر در هیچ کجای دنیا از آرد جو برای تهیه نان استفاده نمی‌شود زیرا جو، قابلیت ور آمدن و تبدیل شدن به خمیر را به تنهایی ندارد، بنابراین نان‌های حجیم و خوش‌مزه‌ای که به نام نان جو در نانوایی‌ها به فروش می رسند به هیچ وجه از جوی خالص تهیه نشده‌اند.

نان جو مرغوب کدام است؟

در کل، نان جو ماده غذایی خوش‌مزه‌ای نیست؛ تیره رنگ است و بدطعم.

اگر جز این بود، مورخان، خوردن‌اش را جزو فضایل امام علی‌(ع) به شمار نمی‌آوردند. اما امروزه نانواها برای خوش‌عطر و طعم شدن این نان، مقداری آرد معمولی، روغن و شیره مالت (به خاطر طعم شیرین‌اش) به آن می‌زنند که این کار سبب بالا رفتن کالری این نان سنتی می‌شود و متاسفانه مردم به خاطر فیبر و سبوس موجود در نان جو، آن را بیشتر مصرف می‌کنند و نمی‌دانند که با این کار هیچ کمکی به کاهش وزن‌شان نمی‌شود. 

نظرتان درباره نان‌های رژیمی چیست؟ آیا استفاده از نان‌هایی مثل نان‌شوید یا نان‌زیره می‌تواند در جلوگیری یا پیشرفت بیماری‌های مختلف موثر باشد؟

در اینکه زیره، شوید یا زنجبیل گیاهان مفیدی هستند و آثار مثبتی درون بدن بر جای می‌گذارند شکی نیست اما نکته مهم اینجاست که واقعا 5 تا 10 گرم از این مواد چه تاثیر چشم‌گیری در بهبود بیماری‌ها می‌توانند داشته باشند؟

برای مثال، به فردی که بیماری قلبی دارد، می‌گویند نان زیره بخور تا میزان کلسترول خون‌ات تعدیل شود اما بی‌تردید این سه چهار گرم زیره‌ای که توسط مصرف نان زیره به بدن فرد می‌رسد، تاثیر چندانی در روند بهبود بیماری‌اش نخواهد داشت. باز هم می‌گویم که مصرف روزانه گیاهانی مثل زیره، زنجبیل و شوید برای بدن به‌خصوص سیستم گوارش و قلب و عروق بسیار مفید است اما میزان این مواد روی نان‌ها به قدری کم است که به هیچ‌وجه آن تاثیر دلخواه را درون بدن بیمار بر جای نمی‌گذارند و تنها او را متحمل پرداخت هزینه‌ای اضافی برای خرید نان می‌کند. البته اگر ذایقه فردی به سمت این‌گونه نان‌ها گرایش دارد، هیچ اشکالی ندارد که آنها را جایگزین سهم مشخص نان دریافتی روزانه‌اش کند.

با این حساب، دیابتی‌ها هم نباید از تولید نان‌های مخصوص دیابتی‌ها خوشحال باشند؛ درست است؟

ببینید؛ مشکل اصلی دیابتی‌ها قند بالا (و معمولا به تبع آن، چربی بالا) است. آنها تری‌گلیسیرید و کلسترول بد خون‌شان بالاست و کلسترول خوب خون‌شان پایین. درصد بالایی از دیابتی‌های نوع 2 هم از مشکل اضافه وزن و به خصوص چاقی شکمی رنج می‌برند و بنابراین برای زیادتر نشدن مشکل‌شان با محدودیت غذایی مواجه هستند؛ مثلا نمی‌توانند یا اجازه ندارند هر چه ‌قدر که دل‌شان می‌خواهد نان بخورند. حالا شما حساب‌اش را بکنید که چنین فردی با این سطح از محدودیت به نانوایی مراجعه می‌کند و می‌بیند که روی تابلوهای مختلف نوشته‌اند ‌: «نان و بیسکوییت مخصوص دیابتی‌ها رسید‍!» قطعا اگر شما هم جای آن فرد دیابتی باشید، اقدام به خرید و مصرف دلخواه این نوع نان می‌کنید، به امید اینکه سالم است و هیچ مشکلی را برای‌تان به وجود نخواهد آورد.

اما مساله اصلی اینجاست که غالبا در تهیه این نان‌ها روغن مختصری به کار می‌رود و آرد هم که جزو جدانشدنی نان است در آن وجود دارد، بنابراین تفاوت چندانی در محتوای کالری نان‌های دیابتی با سایر نان‌ها وجود ندارد. از طرفی وقتی ادعایی مطرح می‌شود، باید در موردش مطالعه و آزمایش لازم و دقیق صورت گیرد، در حالی که هنوز نتیجه هیچ آزمایش مستندی اعلام نکرده است که نان‌های دیابتی از چاق شدن افراد جلوگیری می‌کنند و سطح قندشان را بالا نمی‌برند. در مورد بیسکوییت‌های رژیمی و دیابتی هم باید بگویم که آرد و روغن، جزو مواد اصلی تشکیل‌‌دهنده آنهاست و نهایتا تولیدکنندگان به جای شکر از شیره خرما یا انگور استفاده می‌کنند که این کار هم کمک شایانی به جلوگیری از چاقی یا کاهش قندخون نمی‌کند.

نان‌های دارای دانه‌های چرب مثل تخمه آفتابگردان یا کنجد، چه‌طور؟ مصرف‌شان را توصیه می‌کنید؟

نه، نان‌های دارای دانه‌های چرب صددرصد از کالری بیشتری در حجم مساوی با نان‌های معمولی برخوردارند. درست است که روغن موجود در دانه‌های چرب، روغن خوبی است و از نظر سلامت برای قلب و عروق و دستگاه ایمنی توصیه می‌شود اما دانه‌های چرب انرژی بالایی تولید می‌کنند و از نظر تولید کالری هیچ مزیتی به روغن‌های معمولی و حتی حیوانی ندارند. بنابراین، خوردن نان‌های دارای دانه‌های چرب هیچ عاقبتی جز اضافه وزن و چاقی در پی نخواهند داشت.

ادعا می‌شود که قسمت‌های خشک نان، اندیس گلایسمی پایین‌تری نسبت به بخش‌های نرم‌تر دارند. بنابراین آنهایی که رژیم لاغری دارند باید بخش‌های ترد نان را بخورند. نظر شما چیست؟

این ادعا تا حدی درست است. نشاسته موجود در نان به طور عادی قابلیت هضم بالا را ندارد و در طی پروسه پخت، فشارحرارت باعث پاره شدن ساختار مولکول‌های نشاسته و در نتیجه آسان‌تر هضم شدن آنها می‌شود، بنابراین هر چه قدر که نان نازک‌تر و تُردتر باشد، قابلیت هضم کمتری هم دارد.

این مساله در مورد نان‌های بیات هم صادق است، یعنی نان هرچه کهنه‌تر باشد، دیر هضم‌تر هم هست. ولی ناگفته هم نماند که پایین بودن اندیس گلایسمی در نان‌های خشک، دلیل موجهی بر مصرف بیش از اندازه آنها نیست.

آیا محدودیت سنی برای مصرف نان‌های رژیمی که با مواد مختلف(زیره، زنجبیل، تخمه آفتابگردان، شاه‌دانه و ...) ترکیب شده‌اند، وجود ندارد؟

نه، مصرف این‌گونه فرآورده‌ها هیچ‌گونه محدودیتی ندارد و برای افرادی هم که بیماری‌های مختلفی دارند، مشکلی ایجاد نمی‌کند. مگر اینکه فرد ناراحتی خاص گوارشی یا مشکل دیگری داشته باشد و پزشک‌اش او را از خوردن برخی از انواع نان‌ها منع کرده باشد. مشکل‌‌دار نبودن مصرف نان‌های رژیمی هم به دلیل این است که افزودنی‌های آنها در حدی نیست که بخواهد برای افراد دردسرساز شود.

حرف آخر؟

طراحی فرمولاسیون تهیه نان رژیمی نیاز به اطلاعات تکنولوژیک و علمی‌پزشکی دارد و این کار باید توسط متخصصان تغذیه، داخلی و سایر متخصصان مربوطه صورت پذیرد نه یک نانوای معمولی. تهیه نان رژیمی یک کار سنتی نیست، علم است. نان‌های رژیمی که با ادعاهای گوناگون اعم از کنترل وزن و دیابت تولید می‌شوند، باید قبل از عرضه به طور معتبر و علمی آزمایش شوند و در این گزارش ثابت گردد که مثلا نان زیره چه مزیتی به نان لواش دارد. به‌عنوان آخرین و مهم‌ترین نکته هم باید بگویم که رژیمی بودن نان به این معنا نیست که فرد می‌تواند هر چه قدر می‌خواهد بدون دغدغه‌ نان بخورد، به خاطر اینکه آن نان، نان بی‌ضرر و مفیدی است. نان رژیمی وقتی مفید است که به جای سهم نان معمولی روزانه‌تان استفاده شود؛ نه اینکه به جای یک سهم نان معمولی، پنج سهم نان رژیمی بخورید!

 میزان سهم نان مصرفی روزانه یک فرد عادی بر اساس سن و وزن آن فرد قابل تشخیص است و برای فهمیدن این که میزان صحیح مصرف نان در روز چقدر است؟ بهتر است با مشاور تغذیه مشورت نمایید و با گرفتن برنامه غذایی مناسب از چاقی و یا لاغری خود جلوگیری کنید. این نکته را هم جدی بگیرید که هیچ گاه نباید مصرف نان را به طور مطلق کنار بگذارید زیرا نان حاوی مواد مغذی متعددی برای بدن شماست که با نخوردن نان این مواد دیگر به بدن ما نمیرسد و سهم روزانه مصرف نان شما غیر عادی میشود که در نتیجه ی آن مشکلات متعددی نیز برای شما بوجود می آید از جمله مشکل ریزش مو و کمبود املاح در بدن

خوراکی های کلاژن دار + بهترین منابع غذایی کلاژن ساز

مواد غذایی کلاژن‌ساز

بدن انسان به طور طبیعی کلاژن تولید می کند، اما با افزایش سن از میزان تولید این ماده کاسته می شود.

کلاژن یکی از مکمل های پر طرفدار در جهان محسوب می شود. این پروتئین ساختاری فراوان‌ترین پروتئین در بدن انسان است، که در پوست و دیگر بافت های همبند یافت می شود. کلاژن در حال حاضر یکی از موضوعات داغ در دنیای مکمل ها است و شرکت های مختلف محصولات خود را برای جوانسازی پوست، بهره‌مندی از استخوان ها و غضروف هایی سالم و مو و ناخن هایی قوی روانه بازار می کنند.

بدن انسان به طور طبیعی کلاژن تولید می کند، اما با افزایش سن از میزان تولید این ماده کاسته می شود. کاهش در میزان تولید کلاژن موجب از دست رفتن انعطاف پذیری و ساختار بدن می شود و شکل گیری نشانه هایی مانند چین و چروک و افتادگی پوست را در پی دارد. فرض بر این است که با مصرف کلاژن شما می توانید از پیری پوست یا فرسودگی غضروف ها پیشگیری کنید. با این وجود، برخی کارشناسان تردید دارند که مصرف مکمل ها بهترین روش برای حفظ کلاژن باشد.

به گفته اشلی برینت، متخصص تغذیه، خرید مکمل های کلاژن صرف هزینه ای بیهوده است، زیرا بدن کلاژن اضافی را مورد استفاده قرار نمی دهد. در مقابل، یک رژیم غذایی متعادل سرشار از پروتئین بدون چربی، چربی های دوستدار قلب، میوه ها و سبزیجات تمام مواد مغذی مورد نیاز برای تولید کلاژن را در اختیار بدن قرار می دهد.

فلفل دلمه ای قرمز

ویتامین C برای تامین کلاژن ضروری است و فلفل دلمه ای قرمز سرشار از این ماده مغذی است. ویتامین C یک آنتی اکسیدان است که تولید کلاژن را بهبود می بخشد. در غیاب ویتامین C، بدن نمی تواند به طور موثر کلاژن تولید کند. تنها نصف فنجان فلفل دلمه ای قرمز خام 158 درصد از دوز روزانه ویتامین C را تامین می کند. از دیگر منابع خوب برای ویتامین C می توان به گریپ فروت، کیوی، فلفل های سبز، بروکلی، توت فرنگی، و پرتقال اشاره کرد.

ویتامین C یک آنتی اکسیدان است که تولید کلاژن را بهبود می بخشد

گوجه فرنگی

گوجه فرنگی سرشار از آنتی اکسیدان لیکوپن است و می تواند به محافظت از چرخه تامین کلاژن در برابر آسیب زیست محیطی کمک کند. جدا از کاهش تولید، یکی از دلایلی که با افزایش سن کلاژن از دست می دهید، آسیب ناشی از آلاینده ها و پرتو فرابنفش است. این آسیب تجزیه کلاژن را تسریع می کند. لیکوپن می تواند به محافظت از پوست کمک کند و سطوح مناسب کلاژن را حفظ کند. از دیگر منابع خوب برای لیکوپن می توان به سبزیجات قرمز و نارنجی، مانند هندوانه و گریپ فروت صورتی اشاره کرد.

ماهی سالمون

برای بهره‌مندی از چربی های دوستدار قلب یکی از بهترین گزینه ها مصرف ماهی های چرب است، اما آیا می دانستید آنها می توانند از پوست شما در برابر شکل گیری چین و چروک و خطوط نیز محافظت کنند؟ به طور خاص، ماهی سالمون، یک منبع عالی برای اسیدهای چرب امگا-3 است، که التهاب را کاهش می دهند و از تجزیه کلاژن به واسطه آسیب زیست محیطی پیشگیری می کنند. قرار گرفتن بیش از اندازه در برابر نور خورشید می تواند به سنتز کلاژن آسیب وارد کند و التهاب در پوست را افزایش دهد. مصرف اسیدهای چرب امگا-3 که در غذاهای دریایی به وفور یافت می شوند، به واقع در مقابله با التهاب و محافظت از کلاژن موفق عمل می کند. از دیگر منابع خوب برای چربی های سالم می توان به آووکادو، گردو، و دانه های چیا اشاره کرد.

سیب زمینی شیرین

با خوردن تنها یک عدد سیب زمینی شیرین پخته می توانید تا شش برابر ارزش مصرف روزانه ویتامین A را دریافت کنید و سلامت پوست و مفاصل خود را حفظ کنید. ویتامین A بدن را برای تولید کلاژن بیشتر تشویق می کند. همچنین، این ویتامین از رشد سلولی پشتیبانی می کند و نقش مهمی در شکل گیری طبیعی و حفظ اندام های بدن که بزرگترین آنها پوست است، ایفا می کند. از دیگر منابع خوب برای ویتامین A می توان به هویج، طالبی، انبه، و زردآلو اشاره کرد.

گوشت بوقلمون

اسید آمینه های بسیاری در تولید کلاژن نقش دارند. به همین دلیل، مصرف پروتئین به میزان کافی که از اسید آمینه شکل گرفته است، اهمیت دارد. گوشت بوقلمون منبع خوبی برای پروتئین بدون چربی و همچنین لیزین، یکی از اسید آمینه های اصلی که تولید کلاژن را تسهیل می کند، است. سه اسید امینه اصلی که در سنتز کلاژن نقش دارند شامل پرولین، گلیسین، و لیزین می شوند. لیزین یک اسید آمینه اساسی است، به این معنی که بدن ما به طور طبیعی آن را تولید نمی کند و از این رو برای تامین آن به مواد غذایی مصرفی متکی است. همچنین، گوشت بوقلمون سرشار از کولین است، که برای تولید کلاژن به گلیسین تبدیل می شود. اگر گیاهخوار هستید می توانید لیزین را از منابع گیاهی مانند سویا و بادام هندی تامین کنید.

مصرف مواد غذایی سرشار از کولین می تواند به تولید کلاژن کمک کند

تخم مرغ

تخم مرغ را کامل مصرف کنید. زرده تخم مرغ سرشار از کولین، یک ویتامین B، است که به گلیسین، اسید آمینه ای که در تولید کلاژن نقش دارد، تبدیل می شود. بر همین اساس، مصرف مواد غذایی سرشار از کولین می تواند به تولید کلاژن کمک کند. آیا نگران کلسترول هستید؟ افراد سالم می توانند روزانه 300 میلی گرم کلسترول مصرف کنند و افراد مبتلا به دیابت، کلسترول بالا، یا بیماری قلبی می توانند تا 200 میلی گرم مصرف کنند. یک تخم مرغ بزرگ دارای 187 میلی گرم کلسترول است. از دیگر منابع خوب برای کولین می توان به لوبیا سفید، گوشت بوقلمون، ماهی سالمون، و گل کلم اشاره کرد.

دانه های آفتابگردان

تنها یک اونس (28 گرم) دانه آفتابگردان بو داده می تواند 37 درصد از نیاز روزانه ویتامین E شما را تامین کند. همانند آنتی اکسیدان های دیگر، ویتامین E به مبارزه با رادیکال های آزاد کمک می کند و از آسیب ناشی از آنها پیشگیری می کند. این آسیب می تواند موجب شکل گیری چین و چروک روی پوست شود. از دیگر منابع خوب برای ویتامین E می توان به روغن جوانه گندم، بادام، فندق، و کره بادام زمینی اشاره کرد.

فواید کلاژن برای بدن

کلاژن برای تمام بدن مفید است ، اما میزان شگفت انگیز تری برای پوست مفید است. زیرا هرچه فرد پیر تر می شود، لایه بیرونی پوست نازک تر می‌شود و خاصیت ارتجاعی و انعطاف پوست به مرور از دست میرود. در نتیجه ، نشانه‌هایی از پیری و چین و چروک در فرد نمایان میشود. اما خوبی این موضوع این است که این نشانه ها دائمی نیستند و شاداپی پوست شما قابل بازگشت است. در واقع، طبق مطالعه‌ایی که در این زمانه صورت گرفته تامین کردن کلاژن بدن به طرز شگفت انگیزی طراوت پوست را به آن باز میگرداند.

تخم کتان + خواص و عوارض مصرف تخم کتان

تخم کتان چیست و چه مزایایی دارد؟

بذر کتان که گهگاه به آن تخم بزرک هم می‌گویند، منبعی سرشار از مواد مغذی همچون فیبر، منگنز، ویتامین B1، اسید چرب آلفا لینولنیک، و امگا ۳ است.

این بذر، از درخت کتان گرفته می‌شود، درختی قدیمی که در مصر باستان و چین بار می‌آید. بذر کتان منبعی برای چربی سالم، آنتی اکسیدان، و فیبر است.

تحقیقات اخیر یافته‌اند که این تخم می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به دیابت، سرطان و بیماری‌های قلبی نیز موثر باشد.

پادشاه شارلمانی در قرن هشتم، شدیدا به فواید تخم کتان ایمان داشت، بدین جهت تمایل داشت افراد وفادار به وی از این بذر مصرف کنند. و به جهت اینکه از این موضوع اطمینان پیدا کند، قانونی در این مورد تصویب کرده بود!

نام لاتین و علمی درخت کتان، Linum usitatissimum، به معنی «مفیدترین» است.

این مقاله، بخشی از سلسله مقالاتی است که در مورد فواید خوراکی‌های محبوب درباره‌ی سلامتی می‌گویند. و شامل مشخصات تغذیه‌ای بذر کتان، خواص درمانی  تخم کتان، و البته عوارض جانبی این تخم می‌باشد.

برای اینکه از حداکثر فواید بذر کتان بهره مند شوید، باید آنرا بصورت آسیاب شده بخرید، و یا حداقل قبل از مصرف، آسیابشان کنید. چرا که بذر کامل، ممکن است بدون اینکه هضم شود، از طریق دستگاه گوارش دفع شود.

مشخصات تغذیه‌ای تخم کتان

دو نوع اصلی بذر کتان وجود دارد، بذر کتان طلایی و بذر کتان قهوه ای. مشخصات تغذیه‌ایشان خیلی شبیه هم است، و هر دوشان هم به اندازه‌ی هم حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند.

انجمن تغذیه‌ی آمریکا بر اهمیت این ماده‌ی غذایی مورد غفلت واقع شده تاکید دارد. این انجمن بیان کرده که بذر کتان نه تنها منبعی عالی برای ۲ اسید چرب مورد نیاز سلامت بدن است (یعنی اسید لینولئیک و اسید آلفا لینولنیک)، بلکه منبعی سرشار از فیبر و مواد مغذی و ویتامین‌ها نیز به شمار می‌رود.

بذر کتان کلسترول و سدیم بسیار کمی هم دارد.

ارزش غذایی تخم کتان در هر ۲۰ گرم (یا ۲ قاشق غذاخوری):انرژی – ۵۴.۷ کیلوکالری (مقدار روزانه = ۳%)کربوهیدرات – ۳.۰گرم ( مقدار روزانه = ۱%)قند – ۰.۲گرمفیبر غذایی – ۲.۸گرم ( مقدار روزانه = ۱۱%)چربی – ۴.۳گرم ( مقدار روزانه = ۷%)چربی اشباع- ۰.۴گرم ( مقدار روزانه = ۲%)چربی اشباع نشده – ۰.۸گرمچربی غیر اشباع- ۲.۹گرمپروتئین – ۱.۹گرم ( مقدار روزانه = ۴%)تیامین (ویتامین B1) – ۰.۲میلیگرم ( مقدار روزانه = ۱۱%)ریبوفلاوین ۰.۰میلیگرمنیاسین (ویتامین B3) – ۰.۳میلیگرم ( مقدار روزانه = ۲%)اسید پانتوتنیک (B5) – ۰.۱میلیگرم ( مقدار روزانه = ۱%)ویتامین B6 – 0.0میلیگرمفولات – ۸.۹میکروگرم ( مقدار روزانه = ۲%)ویتامین C – 0.1میلیگرم ( مقدار روزانه = ۰%)کلسیم – ۲۶.۱میلیگرم ( مقدار روزانه = ۳%)آهن – ۰.۶میلیگرم ( مقدار روزانه = ۳%)منیزیم – ۴۰.۲میلیگرم ( مقدار روزانه = ۱۰%)فسفر – ۶۵.۸میلیگرم ( مقدار روزانه = ۷%)پتاسیم – ۸۳.۳میلیگرم ( مقدار روزانه = ۲%)زینک – ۰.۴میلیگرم ( مقدار روزانه = ۳%)تخم کتان سرشار از این‌هاست:لیگنان

لیگنان، یکی از کلاس‌های عمده‌ی فیتواستروژن هاست. ترکیباتی شیمیایی مشابه استروژن و دارای خواص آنتی اکسیدانی است، که می‌تواند با رادیکال‌های آزاد بدنتان مقابله کند. بذر کتان یکی از بهترین منابع لیگنان است (۰.۳ تا گرم در هر ۱۰۰ گرم).

در تحقیقی در ژورنال Critical Reviews، به این نتیجه رسیده‌اند که برنامه‌های غذایی حاوی لیگنان، می‌توانند برای سلامتی بسیار پر فایده باشند، مخصوصا اگر یک عمر به این برنامه غذایی چسبیده باشید.

فیبر

بذر کتان سرشار از فیبر محلول (قابل حل در آب) و فیبر غیر محلول (غیر قابل حل در آب) است. به گفته‌ی مایو کلینیک، فیبر محلول، در آب حل شده و ماده‌ی ژل مانندی می‌سازد که به کاهش کلسترول و قند خون کمک خواهد کرد.

در حالیکه فیبر غیر محلول، در سیستم گوارش شما حمل شده و باعث خواهد شد تا چیزها در دستگاه گوارش شما به سرعت حرکت کنند. بدین ترتیب گوارشتان روان خواهد بود.

اسیدهای چرب امگا-۳

این چربی، جزو چربی‌های خوب بوده و بسیار هم برای قلب مفید است. این اسیدهای ضروری برای بدن، قابل تولید برای بدن نیست و تنها از طریق مواد غذایی برای بدن تامین خواهد شد.

خواص تخم کتان

خواص درمانی و پر فایده‌ی مصرف بذر کتان، هنوز بطور کامل شناخته نشده است، حتی بسیاری از فوایدی که در حال حاضر درباره‌ی بذر کتان ادعا می‌شود، فاقد اعتبار علمی است. با اینحال تحقیقات جدید، نشان می‌دهند که بذر کتان می‌تواند آن خوراکی اعجاب انگیزی که خیلی‌ها ادعا می‌کنند باشد.

فواید بذر کتان برای سلامتی:حفاظت در برابر سرطان:

مصرف بذر کتان، ممکن است از شما در برابر سرطان سینه، پروستات و روده محافظت کند. تصور می‌شود که بذر کتان، بخاطر اینکه حاوی امگا-۳ است، مانع چسبیدن سلول‌های بدخیم به دیگر سلول‌ها شده، و بدین ترتیب از رشد سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کند.

بعلاوه، لیگنان نیز خاصیت ضد رگ زایی داشته و از رشد تومورها بواسطه‌ی تشکیل عروق خونی، جلوگیری می‌کند. یک تحقیق آمریکایی که در سی و چهارمین نشست سالیانه‌ی انجمن سرطانشناسی بالینی آمریکا طرح گردید، روشن کرد که مصرف بذر کتان می‌تواند از رشد تومورسرطان پروستات جلوگیری نماید.

دکتر وندی دیمارک وانفرید، سرپرست این تحقیق می‌گوید که تیم ما، از اینکه بذر کتان تاثیری محافظتی بر سرطان پروستات گذاشت، شگفت زده شد.

کاهش کلسترول

محققان مرکز تحقیقات سلامت و تغذیه‌ی دانشگاه ایالتی آیووا، دریافتند که سطح کلسترول در میان مردمانی که در برنامه‌ی غذایی‌شان بذر کتان وجود دارد، پایین‌تر است. سوزان هندریچ، سرپرست این تحقیق، می‌گوید: مردمانی که نمی‌توانند چیزی شبیه به Lipitor مصرف کنند، بذر کتان می‌تواند قسمتی از فواید کاهش کلسترول چنین داروهایی را برایتان تامین کند.

همچنین بخوانید: راهنمای کاهش کلسترولپیشگیری از گر گرفتگی

تحقیقی که در مجله‌ی انجمن انکولوژی به چاپ رسیده است، نشان می‌دهد که مصرف یک برنامه‌ی غذایی حاویبذر کتان، می‌تواند احتمال ابتلا به گر گرفتگی در دوران یائسگی زنان را کاهش دهد.

دکتر پرودی نتیجه گیری می‌کند که: نه تنها بنظر می‌رسد که بذر کتان در کاهش احتمال ابتلا به گر گرفتگی مفید است، بلکه فوایدی برای روان مصرف کننده هم دارد.

بهبود سطح قند خون

بر اساس تحقیقات منتشر شده در مجله‌ی Nutrition Research، شواهد بسیاری نشان داده است که مصرف بذر کتان بصورت روزانه، قند خون را در مردان و زنان چاقی که پیش دیابت دارند، تحت کنترل در خواهد آورد.

حفاظت در برابر اشعه‌ها

محققان دانشکده‌ی پزشکی پرلمن دانشگاه پنسیلوانیا، نشان داده‌اند که حفظ یک برنامه‌ی غذایی شامل بذر کتان، می‌تواند از پوست شما نیز در برابر اشعه‌ها محافظت کند.

این محققان به این نتیجه رسیده‌اند که بذر کتان از آنجایی که آنتی اکسیدانی قوی است، و خواص ضد التهابی شناخته شده‌ای هم دارد می‌تواند بخوبی در برابر اشعه‌ها از بدن شما حفاظت نماید.

عوارض جانبی و احتیاط‌ها

با وجود اینکه تحقیقات در مورد مصرف بذر کتان دردوران بارداری، کمیاب است، خانم‌های باردار همیشه باید جانب احتیاط را رعایت کنند، و از آنجایی که بذر کتان خواص شبه استروژنی دارد، از مصرف آن دوری کنند.

علاوه بر این به اعتقاد مرکز پزشکی دانشگاه مریلند افرادی که به انسداد روده مبتلا هستند هم باید از بذر کتان دوری کنند، چرا که سرشار از فیبر است.

عوارض جانبی مصرف تخم کتان:نفخدرد معدهحالت تهوعیبوستاسهالتخم کتان و سیانید:

به نقل از livestrong؛ تخم کتان یک مکمل غذایی است که حاوی فیبر و اسید چرب امگا ۳ می باشد. خود کتان به صورت خام، ممکن است مواد تشکیل دهنده ناخواسته ای همچون سیانید را داشته باشد. با اینکه بیشتر مکمل های حاوی دانه کتان امن و بی ضرر هستند اما مصرف کتان به شیوه نادرست می تواند سطح سیانید خون را بالاتر ببرد. قبل از اینکه بخواهید از دانه کتان استفاده کنید باید اطلاعاتی در مورد آن داشته باشید. در این مقاله قصد داریم در مورد همین موضوع صحبت کنیم.

درباره تخم کتان:

تخم کتان واژه ای است که برای دانه های گیاه کتان مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده یک مکمل غذایی است که می توانید آن را به غذاها یا نوشیدنی های خود اضافه کنید. دانه کتان حدودا یک چهارم فیبر و یک چهارم اسید چرب امگا ۳ دارد. دو چهارم دیگر نیز از کربوهیدرات و پروتئین تشکیل شده است. تخم کتان را می توان به نوشیدنی های نرمی همچون اسموتی ها اضافه کرد. آن ها نه تنها می توانند اجایت مزاج را بهبود ببخشند بلکه نقش مهمی در سلامت قلب و مدیریت سطح کلسترول خون بازی می کنند. اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در تخم کتان می تواند سطح تری گلیسیرید را پایین تر بیاورد و سلامت قلب را پس از حملات قلبی بهبود ببخشد. البته برای اثبات چنین ادعاهایی به تحقیقات بیشتری نیاز خواهد بود.

درباره سیانید:

همانطور که می دانید سیانید نوعی سم است. این ماده به سرعت عمل می کند و می تواند کشنده باشد. با اینحال سیانید در فرآیند تولید بیشتر محصولات همچون پلاستیک ها و چاپ عکس مورد استفاده قرار می گیرد. سیانید در محیط زیست نیز وجود دارد و اگر فرد به طور مستقیم در معرض آن قرار گیرد می تواند مشکلاتی برایش ایجاد گردد. قرار گرفتن در معرض گاز سیانید یا محصولات غذایی که حاوی سیانید است می توانید ضربان قلب را به صورت ناگهانی بالا ببرد، سردرد، حالت تهوع، گیجی و مشکل در تنفس را ایجاد کند. بر اساس گفته های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، حتی مقادیر اندکی از این ماده شیمیایی می تواند در عرض چند دقیقه نشانه های خود را بروز دهد. قرار گرفتن در معرض حجم وسیعی از سیانید می تواند نشانه های حادتر و شدیدتری همچون از دست دادن هوشیاری و دیسترس تنفسی را ایجاد کند.

ارتباط بین تخم کتان و سیانید:

ارتباطی بین کتان و سیانید وجود دارد. با اینحال احتمال پیدا شدن این ماده شیمیایی خطرناک در مکمل های موجود در سوپر مارکت ها بسیار اندک است. تخم کتان که از دانه کتان خام و نارس به دست می آید، برای بیشتر افراد امن و بی ضرر است. با اینحال، بر اساس گزارش های موجود، دانه کتان خام و سایر بخش های این گیاه می تواند سطح سیانید خون را بالاتر ببرد. دانه کتان در برگیرنده ماده ای به نام گلیکوزید سیانوژنیک است که هیدروژن سیانید را به هنگام خرد کردن دانه ها در آب تشکیل می دهد. بیشتر فرایندهای تولید، این نوع سیانید را حذف می کنند. علاوه بر این مطالعات نشان داده است که عوارض جانبی مرتبط با مصرف مکمل های حاوی دانه کتان گزارش نشده است.

نکته ایمنی درمورد مصرف بذر کتان:

قبل از اینکه بخواهید هر نوع مکمل جدیدی را امتحان کنید بهتر است با پزشک خود مشورت نمایید. هرگز دانه را به طور مستقیم از گیاه کتان نگیرید و سایر بخش های گیاه را نخورید. با اینکه برخی از تولید کنندگان ممکن است دوز مختلفی از این مکمل را پیشنهاد کنند اما FDA پیشنهاد می کند بیشتر از ۱۶ گرم دانه کتان به صورت روزانه مصرف نشود.

مصرف تخم کتان برای غذای پرندگان خانگی

از آن جایی که تخم کتان دانه ای سرشار از مواد مورد نیاز بدن است ، در هرم تغذیه پرندگان نیز جایگاه بسیار مهمی دارد . تخم کتان بسیاری از مواد مورد نیاز بدن پرندگان خانگی را در خود جای داده است و توصیه میشود در هفته حداقل یک بار و حداکثر 3 بار تخم کتان را بعنوان غذای روزانه به همراه دیگر دانه های خوراکی در اختیار پرنده بگذارید تا با خوردن دانه های کتان مواد مورد نیاز بدنش تامین شود و دچار ضعف و مریضی نشود و البته تخم کتان در تخم گذاری و بوجود آمدن تخم های سالم و جوجه های قوی تر تاثیر بسزایی نیز دارد.

چگونه با سرعت بیشتری بدویم؟ + راه های تند تر دویدن

گر شما هم به دنبال دویدن‌های با سرعت هستید و می‌خواهید بیشتر از سایر افراد بدوید در این مقاله همراه ما باشید.

رازهایی در مورد بهتر دویدن:

شاید شما نیز سوالاتی در مورد راه های تند تردویدن و روش‌های آن در ذهن داشته باشید. اینکه چه لباسی برای اینکار پوشیده شود؟ در چه ساعت‌هایی می‌توان دوید؟ بعد از دویدن چه کارهایی باید انجام داد. در این مقاله قصد داریم ترفندهایی را برای بهتر دویدن در اختیار شما قرار دهیم.

مداومت در انجام یک کار کلید اصلی برای موفقیت است. دویدن روزانه به بدن شما کمک می‌کند چربی سوزیبهتری داشته باشد. همچنین این کار باعث افزایش قدرت ذهنی شما نیز خواهد شد.

دلیلی برای دویدن پیدا کنید:

برای اینکه انگیزه کافی برای دویدن داشته باشید باید دلیل خوبی پیدا کنید. مثلا افرادی که با بیماری‌های سخت همچون سرطان دست و پنجه نرم می‌کنند برای اینکه زندگی بهتر و بیشتری داشته باشند روزانه به انجام تمریناتی همچون دویدن روی می‌آورند. شما نیز باید دلیل خوبی برای دویدن داشته باشید.

استراحت کنید:

سعی کنید بعد از هر تمرینی استراحت کافی داشته باشید در غیر اینصورت قادر به ادامه کار نخواهید بود. جوراب‌ها و کفش خود را دربیاورید و زمانی را به استراحت اختصاص دهید.

مثبت اندیش باشید:

زمانی که دویدن خود را به پایان رساندید، احساس شادی و سرزندگی داشته باشید. اینکار باعث می‌شود بیشتر از پیش انگیزه داشته باشید و خطر صدمه دیدن را نیز کاهش خواهد داد.

زمان مناسب خود را تشخیص دهید:

یک برنامه هفتگی برای خود تهیه کنید و از خودکارهای رنگی برای گذاشتن علامت استفاده کنید. رنگ زرد برای هیجان انگیز، رنگ نارنجی برای خوب و رنگ قرمز به معنای بد. این یک روش بصری برای یافتن بهترین زمان برای تمرین است. به عنوان مثال اگر در یک دوره زمانی رنگ نارنجی و قرمز زیاد بود باید زمان تمرین را تغییر دهید یا از تمرینات سبک‌تر استفاده کنید.

سعی کنید همیشه انعطاف پذیری بدن خود را حفظ کنید:

شما می‌توانید سه بار در هفته از فوم رولر برای بهبود انعطاف پذیری بدن خود استفاده کنید. این وسیله به شما کمک می‌کند صدمات بدن را کاهش دهید.

کمتر لباس بپوشید:

سعی کنید به هنگام دویدن لباس کمتری بپوشید. زمانی که در حال دویدن هستید دمای بدن شما بالاتر می رود و همین امر ممکن است باعث توقف شما گردد.

خوردن نوشیدنی‌های الکلی را متوقف کنید:

مصرف نوشیدنی‌های الکلی می‌تواند کیفیت خواب و سطح آب بدن را کمتر کند. بنابراین تا جایی که می‌توانید مصرف نوشیدنی الکلی را کم کنید.

تمرین هوشمندانه‌ای داشته باشید:

برای اینکه بدن قوی داشته باشید باید زمانی را برای بازسازی بدن اختصاص دهید. روزهای آسان را با روزهای سخت ترکیب کنید. سعی کنید فشار زیادی بر روی بدن وارد نکنید.

مقایسه کردن را فراموش کنید:

خودتان را تنها با خودتان مقایسه کنید. همیشه در اطراف شما افرادی وجود دارند که سریع‌تر و بهتر می‌دوند اما بهتر است بر روی توانایی‌های خود تمرکز کنید.

یک فنجان قهوه بنوشید:

برای افرادی که به طور مداوم می‌دوند، نوشیدن یک فنجان قهوه می‌تواند تمرین را آسان‌تر کند. کافئین موجود در قهوه به سوخت کالری بیشتر کمک می‌کند. شما می‌توانید به ازای هر کیلوگرم از وزنتان ۳ میلی گرم کافئین مصرف کنید.

در مورد شیب‌ها هوشیار باشید:

در تپه‌ها هرگز سرعت خود را بیشتر نکنید اینکار باعث آسیب به زانوها خواهد شد.

یک دونده اجتماعی باشید:

دویدن نیز می‌تواند بخشی از یک فعالیت اجتماعی باشد. شما می‌توانید اینکار را به همراه سایر افراد انجام دهید.

مطالب پیشنهادی

به جای رنگ کردن مو برای رفع سفیدی از این روش استفاده کنید

مدارک لازم برای تور اتریش چیست؟

در مورد دویدن با سایر افراد صحبت کنید:

در مورد اهداف خود با دیگران صحبت کنید. پست‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی قرار دهید. از افراد بخواهید نظرشان را بیان کنند.

قبلا مسابقاتی را برای خود ترتیب دهید:

بهتر است یک مسابقه طولانی را تنظیم کنید و در آن شرکت نمایید. رد شدن از خط پایان می‌تواند زندگی شما را تغییر دهد.

راه های خانگی درمان اگزما و تسکین خارش اگزما

چرخه خارش و سوزش زمانی که برای هر فردی ایجاد می‌شود می‌تواند باعث ایجاد ناراحتی و رنج در او شود. تقریبا بیشتر افرادی که با اگزما آشنا هستند این موضوع را به خوبی درک می‌کنند. اگزما یک واژه کلی برای توصیف شرایط متغیر پوست است که منجر به ایجاد پوستی ملتهب می‌شود. معمولا در این شرایط پوست قرمز، خشک و ملتهب است و در برخی از موارد نیز تاول زده و پوست پوست می‌شود. واژه اگزما در برخی از موارد جایگزین واژه درماتیت می‌شود که با عنوان پوست ملتهب ترجمه می‌گردد. انواع مختلفی از اگزما وجود دارد اما رایج ترین آن اگزمای آتوپیک است. این نوع اگزما بیشتر در کودکان رواج دارد و توسط مواد آلرژی‌زا ایجاد می‌شود. اما این اگزما در طول دوران بزرگسالی نیز دیده می‌شود. درمانی برای آن وجود ندارد اما اگر دلایل ایجاد آن مشخص گردد، می‌توان نشانه‌های آن را کمتر کرد. همانطور که می‌دانید پوست اولین لایه دفاعی بدن محسوب می‌شود. اگر پوست را از بدن حذف کنید، در معرض انواع مختلفی از پاتوژن‌ها قرار خواهیم گرفت که بدن را تهدید می‌کنند. پوست از اپیدرم (لایه بیرونی) و درم( لایه عمیق‌تر) تشکیل شده است. پوست سالم و اپیدرم از سلول‌هایی ساخته شده است که از آب پر شده‌اند و سرشار از چربی و روغن هستند که باعث بهبود توانایی‌های حفظ آب در پوست می‌شود. اگر اگزما دارید، پوست شما کمتر از حد معمول روغن و چربی تولید می‌کند. در این حالت توانایی پوست برای نگهداری آب کاهش پیدا می‌کند. فاصله بین سلول‌ها گسترده‌ و عریض می‌شود زیرا نمی‌توانند با رطوبت کافی پر شوند. در این حالت آب موجود در درم از دست می‌رود و مواد محرک و باکتری‌ها راحت تر می‌توانند به پوست نفوذ کنند. به همین خاطر نیز موادی همچون صابون و شوینده‌ها می‌تواند اگزما را بدتر کند درمان‌های خانگی اگزما زیر، بر روی تقویت موانع پوستی تمرکز دارند و می‌توانند خلاء بین ان را پر کنند. همچنین استفاده از این مواد می‌تواند مشکلات خاصی همچون التهاب و خارش را کمتر کند.

استفاده از روغن نارگیل:

اجازه دهید کار را با ساده ترین مورد در درمان اگزما پوست یعنی روغن نارگیل آغاز کنیم. روغن نارگیل تاثیر بسیار شگفت انگیزی بر روی پوست دارد و می‌تواند فضای بین سلولی را به خوبی پر کند. در این حالت رطوبت پوست حفظ می‌شود و از ایجاد التهاب و خارش نیز جلوگیری خواهد شد. همچنین این روغن یک لیپید است و همانطور که می‌دانید روغن و چربی برای جلوگیری از خشک شدن پوست و تحریک پذیری آن مناسب است.

برای اینکار به روغن نارگیل نیاز دارید. دست خود را با آب بشویید و خشک کنید. روغن نارگیل را بر روی ناحیه مورد نظر بمالید و اجازه دهید خشک شود. در صورت نیاز در طول روز همین کار را تکرار کنید.

در حالی که روغن نارگیل واقعا فوق العاده است ، اگزما یک بیماری بسیار منحصر به فرد است و هر کسی نمی‌تواند به راحتی از پس آن بربیاید. اگر در مورد شما نیز این چنین است می‌توانید روغن جوجوبا را امتحان کنید. اگرچه این ماده واقعا یک روغن نیست اما یک موم مایع است. این ماده می‌تواند به لایه‌های عمیق‌تر پوست نفوذ کند. ساختار مولکولی آن بسیار شبیه چربی‌هایی است که در سبوم طبیعی پوست یافت می‌شود. این ماده از اسیدهای چرب با زنجیره طولانی تشکیل شده است و بسیار غنی و مرطوب کننده است. برای انجام اینکار به روغن جوجوبا نیاز دارید. دست خود را با آب بشویید و سپس خشک کنید. روغن جوجوبا را به ناحیه مورد نظر بمالید و به آرامی ماساژ دهید تا جذب پوست شود. این ماده همان طور که گفتیم بسیار غنی است. بنابراین تنها مقدار اندکی از آن کافی خواهد بود. این روغن را در صورت نیاز سه بار در روز بر روی پوست اعمال کنید.

کره تسکین دهنده:

زمانی که صحبت از پوست خشک، حساس، دردآور می‌شود هیچ چیزی همانند یک کره مخصوص برای بدن مفید نخواهد بود. این ترکیب دارای ۴ ماده درمانی شگفت انگیز است و همین امر باعث می‌شود یک درمان شگفت انگیز برای اگزما باشد. شی باتر همانطور که می‌دانید دارای خواص بسیار مفیدی برای بدن است. این کره محتوای بسیار غنی از اسیدهای چرب مفید دارد.بیشتر مزایای این کره به خاطر وجود اسیدهای چرب در آن است و توانایی این مواد برای ترمیم، درمان و نرم کردن پوست اسیب دیده شگفت انگیز است. این ماده همچنین می‌تواند التهاب را کاهش دهد که در اگزما بسیار اذیت کننده است. موم نیز واسطی است که برای ضخیم تر کردن کره به کار می‌رود اما به مراقبت و نرم شدن پوست نیز کمک خواهد کرد. روغن جوجوبا و نارگیل نیز مواد دیگری هستند که به این ترکیب اضافه می‌شوند.

برای تهیه این ترکیب به مواد زیر نیاز خواهید داشت:دو قاشق غذاخوری شی باتردو قاشق غذاخوری مومشش قاشق غذاخوری روغن نارگیلچهار قاشق غذاخوری روغن جوجوبااسانس اسطوخودوس( اختیاری)شیشه تمیز

در یک دیگ بخار، موم و روغن جوجوبا را به طور کامل ذوب کنید. بعد از اینکه به طور کامل ذوب شدند، روغن نارگیل را به آن اضافه کنید و هم بزنید. در نهایت حرارت را کمتر کنید و شی باتر را به آن اضافه کنید و هم بزنید تا کاملا ذوب شود. ترکیب را در یک ظرف تمیز بریزید و در صورت نیاز اسانس اسطوخودوس را به آن اضافه کنید. درپوش آن را بگذارید و اجازه دهید کمی خنک شود. سپس بر روی ناحیه مورد نظر بمالید.

درمان اگزما

در مواردی که روغن کارساز نیست از گزینه‌های زیر استفاده کنید:

بیشتر درمان های خانگی که برای اگزما بیان کردیم، حاوی روغن بود. در حالیکه این درمان‌ها ممکن است برای برخی از افراد کارساز باشد اما برای برخی نیز مفید نیست. گلیسیرین نباتی شهرت و اعتبار خوبی در میان افراد ندارد. گلیسیرین یا گلیسرول، ماده اصلی لیپیدها هستند و معمولا محصول جانبی در تولید صابون‌های صنعتی می‌باشند. چیزی که باعث ایجاد تفاوت بین گلیسیرین معمولی و گلیسیرین نباتی می‌شود این است که دومی( گلیسیرین نباتی) پایه گیاهی دارد. این ماده معمولا از موادی همچون نارگیل یا روغن پالم به دست می‌آید. گلیسیرین‌های معمولی از چربی‌های حیوانی به دست می‌ایند و کیفیت خوبی ندارند. گلیسیرین‌های گیاهی دارای خلوص ۹۹.۷ درصدی هستند. به همین خاطر نیز این مواد خاصیت مرطوب کنندگی خوبی دارند و می‌توانند پوست را از خارش، سوزش و التهاب مراقبت نمایند. برای انجام اینکار به مواد زیر نیاز خواهید داشت:

گلیسیرین نباتیآب تصفیه شدهبطری خالی اسپری

به نسبت ۱:۱ از گلیسیرین و آب استفاده کنید. آن را در بطری اسپری خالی بریزید و سپس تکان دهید تا مواد موجود به خوبی ترکیب گررد. در صورت نیاز روی پوست خود اسپری کنید. شما می‌توانید به نسبت ۲-۱ نیز اینکار را انجام دهید اما بهتر است با نسبت‌های کمتر کار خود را آغاز کنید تا واکنش پوست به این ترکیب را بدانید.

انجام تغییرات طولانی مدت:

برای تسکین طولانی مدت، باید تغییرات طولانی مدت ایجاد کنید. یک دفترچه یادداشت کوچک بردارید و همه کارها یا موادی که باعث شروع و تحریک اگزما می‌شود را در طول زمان یادداشت کنید. به تدریج متوجه پدیدار شدن الگویی خواهید شد که با استفاده از آن می‌توانید مواردی که باید اجتناب شود را مدیریت کنید. اجتناب از محرک‌ها و مواد آلرژی زا یک رویکرد محکم برای بهتر کردن شرایط اگزماست.

استفاده از جوی دو سر:

زمانی که تمامی درمان‌ها با شکست مواجه شده و مدیریت آن پیچیده می‌شود، باید از مواد اصلی استفاده کنید. یک حمام جوی دوسر می‌تواند رطوبت مورد نیاز بدن را فراهم کند و باعث تسکین بدن شود. اجزای تشکیل دهنده شیمیایی در جوی دو سر خواص ضد التهابی دارد که می‌تواند در بهبود و درمان اگزما مفید باشد. این ماده همچنین می‌تواند خارش و سوزش را کمتر کند.برای انجام اینکار شما به یک پیمانه جوی دو سر و یک وان نیاز دارید. ابتدا جوی دو سر را در یک پارچه تمیز بریزید و مطمئن شوید که از آن خارج نمی‌شود. وان را با آب پر کنید و پارچه جوی دو سر را در آن قرار دهید.به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه در داخل آن بنشینیدو سپس با حوله نرم خود را خشک کنید و مرطوب کننده معمول خود را اعمال نمایید.

چای گیاهی:

بابونه تسکین دهنده باورنکردنی برای پوست است. این ماده التهاب را کاهش می‌دهد، خارش را از بین می‌برد و نقاط موجود بر روی پوست را درمان می‌کند. خاصیت درمانی آن به خاطر وجود یک الکل طبیعی به نام بیسابولول است. بیسابولول می‌تواند خارش را تسکین دهد، التهاب را کاهش دهد و دارای خاصیت ضد میکروبی است. بهترین روش برای استفاده از بابونه، حمام گرفتن با آن است. این روش بسیار شبیه حمام جوی دو سر است فقط اینبار باید از بابونه استفاده کنید. برای اینکه بتوانید از مزایای این ماده بهره مند شوید به ۴ قاشق غذاخوری گل بابونه خشک شده، پارچه تمیز و وان نیاز دارید. بابونه خشک را در یک پارچه تمیز بریزید. شما می‌توانید بعدا مقدار بیشتری بابونه اضافه کنید. اما چهار قاشق غذاخوری برای شروع کافیست. آن را داخل وان آب بیندازید و به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه در داخل آن بخوابید.سپس از مرطوب کننده معمول خود استفاده کنید.

روغن ماهی می‌تواند اگزمای شدید در برخی از افراد را تسکین دهد. این روغن همچنین باعث تسکین خارش و سوزش حاصل از اگزما خواهد شد. تحقیقات مختلف نشان می‌دهد افرادی که مبتلا به اگزمای آتوپیک هستند اسیدهای چرب کمتری نسبت به بقیه دارند. اسیدهای چرب N-6 و N-3 برای حفظ و نگهدری عملکرد طبیعی پوست بسیار ضروری است و روغن ماهی سرشار از این اسیدهای چرب است. مصرف روزانه یا هفتگی روغن ماهی می‌تواند مزایای زیادی به همراه داشته باشد.

به تازگی دارو هایی در قالب آمپول و قرص روانه ی بازار شده اند که میگویند اگزما را تا حد چشم گیری کاهش میدهد اما برای تهیه این داروها هزینه ی بسیار زیاد و مستمری باید کرد پس بهتر است در این مورد حتما قبل از خرید دارو با دکتر متخصص پوست مشورت نموده و سپس طبق دستور پزشک داروهای مربوطه را تهیه و مصرف نمایید . این دارو ها به صورت دوره ای هستند و مثلا به صورت ماهانه باید یک آمپول تزریق شود یا مثلا هفته ای یک قرص مصرفت شود.